Aslında ne kadar yazarsak yazalım, ne kadar yazmaya çalışırsak çalışalım hatadan uzak durmak imkansız..
Biz bir şekilde düşünüp düşüncemizi doğru şekilde ifade etmeye çalışırken bir bakıyorsun ki farklı bir anlam çıkmış. Bambaşka anlaşılıyor. Doğru yaptığımızı sanırken yanlışları üst üste yapmaya başlıyoruz.
Yazmalımıyız yoksa yazmaktan kaçmalımıyız? Ve ben neden yazıyorum?
Ben korkarken iki satır yazıp hata yapmaktan, elin zır cahili binlerce satır yazıyor. Ne din biliyor ne iman.. Verip veriştiriyor. Akla hayale gelmeyecek yakıştırmalar yapıyor. O cahiller öyle cesurca yazarken ben korkarsam yazmaktan Allah yarın bana sormaz mı?
Bir taraftan okuyup araştırıp kendimizi geliştirmemiz gerekirken diğer taraftan gerekli oldugunda yazmak lazım.
Ve yazarken asıl yapmamız gereken yeni bir şey yazmak kadar önceden yazılmışları bulup çıkartıp paylaşabilmektir.
Evet çağınız ve günümüzün ihtiyaçlarına uygun yazarken yüzyıllardır var olan islami eserleri de internete aktarmalı insanların o eserlerle de haşir neşir olmasına vesile olmalıyız. Bir yazıyorsa en az on tanede islami eserlerden aktarmalıyız ki, hatamız en aza insin..
Susmak olmaz.. Kurbanlık koyun gibi bekleyip ölümümüzü bekleyemeyiz. Konuşacağım diyede herşeyi yazıya dökmekte olmaz. Gerektiğinde gerektiği kadarını yazmak gerek.
Ve bu konularda bilgi sahibi dostlardan da hatalarımız varsa bulup bize uyarmaları için destek istemek lazım. Dostlar da hemen yargılamak yerine hatalarımız konusunda bizleri uyarmalılar..
Kendini fazla kaptırmamak gerekiyor. Yoksa hatalar üst üste gelmeye başlar. İstişare her zaman önemli. Her ne kadar çok bilirsen bil, bir bilene danışmak lazım!